اگر بین مشخصات شناسنامه و مندرجات سند رسمی ازدواج، اختلاف وجود داشته باشد، شناسنامه که یک مدرک معتبر و سند رسمی هویت افراد محسوب میشود، ملاک است نه سند رسمی ازدواج، البته این موضوع به این معنا نیست که سند ازدواج معتبر نیست بلکه در صورت بروز اختلاف، مرجع قضایی باید طبق قوانین و مقررات، رسیدگی قضایی کند.
شناسنامه در عقد ازدواج از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در برخی موارد شخص مشخصات اولیه شناسنامه خود را تغییر می‌دهد اما هنگام ازدواج در صدد است که مشخصات اصلی و ابتدایی خود را در عقد نامه ذکر کند. به گزارش مجله دلتا افراد برای این کار باید به مراکز قانونی ثبت احوال، مراجعه کنند تا هر کدام از وقایع چهارگانه ولادت، ازدواج، طلاق و فوت، در شناسنامه قید شود. بنابراین تغییر مشخصاتی که در شناسنامه ثبت شده است امکان پذیر نیست مگر به موجب حکم دادگاه، این موضوع در قانون بسیار مورد تاکید قرار گرفته است.
امروزه با وجود صدور کارت ملی، هنوز شناسنامه، از نظر قانونی بسیار معتبر است و در واقع سند رسمی هویت افراد تلقی میشود. به این دلیل، برای هر گونه تغییر در مشخصات شناسنامه، لازم است افراد مسیر قانونی آن و فرایند اداری در مراکز ثبت احوال را طی کنند. شایان ذکر است که بر اساس قانون مدنی، ایرانیان مقیم خارج از کشور برای رسیدگی به امور مربوط به موارد هویتی و شناسنامه، باید به دفتر کنسولی یا نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در کشور محل اقامت مراجعه کنند.
در خصوص ثبت مشخصات جدید در شناسنامه باید بین موضوعات مختلف، تفکیک قائل شد. به عنوان مثال اگر طلاق، رجوع و بذل (بخشش) مدت، به هر دلیلی، قبلاً در دفتر رسمی طلاق ثبت نشده باشد، زن و شوهر می‌توانند با ارائه اقرار نامه رسمی، تغییرات شناسنامه ای راجع به طلاق، رجوع و بذل مدت را از مراکز ثبت احوال بخواهند و طبق مقررات این تغییرات در اسناد سجلی آن ها ثبت میشود.
البته متقاضی باید از پیش تر، به یکی از دفاتر اسناد رسمی مراجعه و با ارائه دلایل و مدارک لازم، درخواست صدور سند رسمی اقرار نامه را مطرح کند. به طور مثال اگر ازدواجی به ثبت قانونی نرسیده باشد، در صورت وجود شرایط قانونی، زن و مرد می‌توانند به یکی از دفاتر اسناد رسمی، مراجعه کنند و با ارائه دلایل و مدارک لازم، درخواست صدور سند رسمی اقرار نامه زوجیت کنند و سپس از مراکز ثبت احوال، ثبت عقد ازدواج در شناسنامه خود را درخواست کنند. یا به طور مثال طبق قانون زن می‌تواند با موافقت همسر تا زمانی که عقد ازدواج پا برجاست، از نام خانوادگی شوهر استفاده کند و در صورت طلاق، ادامه استفاده از نام خانوادگی موکول به اجازه همسر خواهد بود.
اگر بین مشخصات شناسنامه ای و مندرجات سند رسمی ازدواج، اختلاف وجود داشته باشد، شناسنامه که یک مدرک معتبر و سند رسمی هویت افراد محسوب میشود، ملاک است نه سند رسمی ازدواج، البته این موضوع به این معنا نیست که سند ازدواج معتبر نیست بلکه در صورت بروز اختلاف، مرجع قضایی باید طبق قوانین و مقررات، رسیدگی قضایی کند.
شایان ذکر است که عاقد و سردفتر رسمی ازدواج، هویت زن و مردی را که قصد دارند با یکدیگر ازدواج کنند، از طریق شناسنامه احراز می‌کنند. ارائه شناسنامه زوج ها در زمان جاری شدن خطبه عقد ازدواج ضروری است چرا که پس از عقد رسمی، سردفتر رسمی ازدواج موظف است نام همسر، تاریخ ازدواج، شماره ثبت ازدواج و شماره دفتر رسمی ازدواج را در شناسنامه زن و شوهر درج کند.
درج مشخصات شناسنامه زن و شوهر در سند ازدواج باید همزمان انجام شود و اگر به هر دلیل، انجام این امر با فاصله زمانی صورت گیرد، سردفتر باید، هنگام ثبت در شناسنامه و سند ازدواج احراز هویت کند. به طور مثال اگر افراد به دلیل ناآگاهی ازقانون (هرچند که جهل به قانون رافع مسئولیت نیست)، ازدواج خود را ثبت رسمی نکرده باشند، باید با مراجعه به یکی از دفاتر اسناد رسمی محل اقامت نسبت به تنظیم اقرار نامه رسمی زوجیت که در آن مشخصات طرف ها به طور کامل قید و تاریخ دقیق ازدواج ایشان درج شده باشد، اقدام کنند و سپس با ارائه سند رسمی اقرارنامه و اصل شناسنامه های خود، ثبت رسمی آن را در سند سجلی (شناسنامه)، از اداره ثبت احوال محل اقامت خود درخواست کنند.
شناسنامه و نکاتی که باید درباره آن بدانیم
تغییر نام و نام خانوادگی در شناسنامه امکانپذیر است؟
ملاقات فرزند ؛ حق طبیعی پدر و مادر(+ویدئو)
درباره این سایت